Lars jas in softshell

De aankondiging op de lagere school dat de kinderen zoveel mogelijk in het blauw naar school moesten komen voor wereldwaterdag én de confrontatie met mijn stoffenvoorraad zorgden voor een kortsluiting in mijn hoofd. En zo besliste ik - waar haalde ik het toch? - een week voor de deadline om even een nieuwe Lars jas van Zonen09 te naaien voor de zoon. Deze keer in softshell ... en zonder voering ... (kwestie van mezelf niet te veel druk op te leggen!)

De buitenkant van de jas ging als een fluitje van een cent, maar over de afwerking langs de binnenkant heb ik uren liggen (zoiets gaat hier steevast ten koste van een degelijke nachtrust!) tobben. Even overwoog ik om alle naden op de Franse wijze te naaien, zodat ze niet zichtbaar zouden zijn. Maar dat plan gooide ik bij het bekijken van de kraag wijselijk overboord.

Ik besloot dan maar een beleg te tekenen voor de kraag en de voorpanden, op basis van de originele patroondelen van de binnenvoering. En dat werkte ... de jas is grotendeels met de naaimachine en overlock in elkaar gestoken, maar om toch geen lelijke (!) zichtbare stiksels langs de buitenkant te hebben, naaide ik het beleg van de kraag met de hand vast ... een heel karwei!
 De voorpandbelegdelen kon ik langs de ene kant in de ritsdelen verwerken en onderaan en bovenaan naaide ik ze vast in de zoomboord en het kraagbeleg. Enkel de zijkant die niet aan het ritsdeel grenst kon ik nergens in vastnaaien ... Dan maar afwerken met een oranje paspel! Op bovenstaande foto kan je zien dat het beleg niet helemaal vasthangt ... maar storen doet het niet. Omdat het boven- en onderaan wel vast zit, verdraait het nergens. En het voordeel van de softshell is dat die aan de binnenkant ook mooi oogt. 

So, mission accomplished! Ik haalde de deadline! En de zoon kon blauw naar school! Bovendien is hij zichtbaar in het verkeer, want ik gebruikte deze keer een reflecterende paspel in de mouwen, de zak én de kap (waarvan we straal negeren dat ik de kamsnaps verkeerd bevestigde, oeps!).

 

Nu, enkele weken later, weet ik toch niet goed meer wat te denken van die softshell ... Ik heb het gevoel dat de stof magnetische krachten op vuil (een lekkend ijsje, groen van de bomen, ...) uitoefent ... De jas werd al veel gedragen, maar in het weekend heeft hij toch ook al veel rondgedraaid in de wasmachine!

Naaisgroetjes van Tine!