donderdag 26 mei 2016

Een heleboel eerste keren: zoals een eerste zelfgemaakte rok...

Ik vond mijn eerste zelfgemaakte kledingstuk (een rok) bij mijn eerste naaijuf:  Tilly Walnes! Ik had geen face to face gesprekken met haar. Ze communiceerde met me via haar boek: "Love at first stitch". Dankzij dat boek zette ik mijn eerste noemenswaardige naaistappen (zie ook mijn broekentip). Je eerste ervaring vergeet je niet en ik ben good old Tilly dankbaar voor haar hulp. Mijn naaizelfvertrouwen steeg al meteen na onze eerste ontmoeting.


De rok in kwestie heet "Delphine" en is een A-lijntje mét blinde rits. De paspel verzon ik er zelf bij. Aangezien ik geen naailes volg, stippel ik mijn eigen "leertraject" uit en foefel ik zoveel mogelijk "leerkansen" in mijn naaiprojecten.

Omdat Delphine paspelloos is, ging ik hier en hier piepen om te weten hoe ik de paspel netjes kon verwerken in de rok en hoe dat dan zat met de blinde rits...  Want dat het met een blinde rits én paspel toch allemaal wat complexer werd, daar stond ik pas bij stil toen ik volop aan de slag was... Het is dus niet Tilly's schuld dat ik ook nog andere hulp nodig had. Ik had me maar aan haar eenvoudige rokpatroon moeten houden!

Wou je al lang iets voor jezelf maken? Als je snel bent kan je dit weekend nog in je perfect passende zelfgemaakte rok rond flaneren. Haast je, want zondag is het blote benen weer alweer voorbij...
(Vergeet ook niet de give away!)

Patroon: Delphine uit Love at First Stitch

Succes!
Naaisgroetjes TinneV
(Wat was jouw eerste naaiproject voor jezelf?)

zaterdag 21 mei 2016

Noëmie het girafje en een giraffenjumpsuit!

Op een Stoffenspektakel sprong een tijd geleden een stofje met giraffenprint in mijn armen! Toevallig: de enige knuffel van kleindochter Louise is Noëmie, een heel lief girafje. Wat ik van het stofje ging maken, wist ik toen nog niet. Dus het belandde in mijn al rijkelijk gevulde stoffenkast.

Met de zomer in aantocht werd het tijd om de garderobe van Louise wat aan te vullen. Een jumpsuit mocht in haar kleerkast niet ontbreken. En... ook het giraffenstofje lag nog te wachten. 1 + 1 = 2...
Als basis gebruikte ik een patroon uit de laatste Knippie. Ik veranderde wel wat aan de uitvoering ervan. In plaats van beleg, gebruikte ik voering (gebroken witte tricot).

In plaats van fronsjes aan de hals, maakte ik een springplooi. En om de jumpsuit wat blingbling-gehalte te geven, knipte ik het voorpand in drie delen zodat ik er een gouden paspel in kon verwerken.




Die gouden paspel gebruikte ik ook aan de zakboorden. Het koordje voor de tunnel moest dan natuurlijk ook goudkleurig zijn.


Girafjes, girafjes...


en nog eens...

Maar ... voor Louise zal Noëmie altijd “haar girafje” blijven.

Naaisgroetjes Oma Bea



Stof: tricot met giraffenprint - effen tricot voor voering
Paspel: miss Anaïs
Knuffel : giraf Noëmie van Les Lilliputiens

zondag 15 mei 2016

Sunny Pants en hoe zit dat nu eigenlijk met de anatomie van een broek!?

Een jaar geleden "stond mijn moeder voor twee nieuw knieën". Ze vroeg zich af hoe ze de maanden na haar operaties in een broek zou passen. Ze had letterlijk niets meer om aan te doen! Ik naaide nog maar net en wilde haar angst wegnemen. Oh cliché, ik greep terug naar de Sunny Pants uit La Maison Victor. 

Zelf ben ik niet echt fan van dit "soort" broeken maar met dit Timeless Treasures stofje kan de broek me toch wel zeer bekoren. Ik vind dat ze me past ;-)



Behalve deze "zondagse" Sunny Pants, maakte ik nog enkele doordeweekse exemplaren. Ik begrijp waarom dit patroon populair is!

Even over het maakproces en de vraagtekens waarmee ik aanvankelijk zat. Ik knipte en... snapte niet hoe ik telkens weer fout leek te zitten: de achterkant en de voorkant van de broek kwamen langs geen kanten overeen! Of dat dacht ik toch. Na even googelen bleek dat ik niet de enige dombo ben: menigéén blijkt zich in het haar te krabben na het overteken van een broekpatroon.
Toevallig was ik op dat moment net begonnen in het boek "Love at first stitch". Ik vind dit een aanrader! In dit boek houdt Tilly Walnes rekening met absolute beginners en behandelt ze de "constructie van kleding". Ze raadt aan om de binnenkant van een kledingstuk grondig te bekijken en te bekijken welke delen met elkaar verbonden zijn. Deze tip is één van de betere die ik ooit kreeg! Sindsdien "besnuffel" ik met mijn ogen elk kledingstuk dat me interessant lijkt.
Ze kalmeert de bezorgde beginner ook door te zeggen dat het kan lijken alsof niet alle naden op elkaar zullen passen omdat losse delen vaak een verschillende vorm hebben. Toch klopt het uiteindelijk allemaal wel want de lengte van de lijnen is gelijk als je de delen op elkaar legt (behalve bij rimpelen of "stof die je moet geven")! En jawel, dat gaat zeker op voor een broek.
Het is immers logisch dat het voorpand van een broek smaller is dan het achterpand. Heb je hier nog vragen bij: je moest je kledingkast al ingedoken zijn!


Patroon: Sunny Pants uit La Maison Victor
Stof: Timeless Treasures, Think Marie

Naaisgroetjes TinneV


zaterdag 14 mei 2016

Van een simpele Candy-dress over een Cyriel-short tot een retro Marcelleke ...

Na al de Candy-dresses die ik al zag passeren (ook op onze blog), vond ik het tijd om me ook aan ééntje te wagen. Uit mijn goed gevulde stoffenkast koos ik een gele joggingstof (ooit gekregen van naaivriendin Emma). Ik werkte het bovenstuk af met een katoenen voerinkje. Hierdoor neemt natuurlijk het "rekgehalte" af waardoor ik vreesde dat kleindochter Louise niet meer in de jurk zou geraken. Ik loste dit op door middenachter in de voering een split te maken. De mouwtjes dubbelde ik met de gele joggingstof. 
Voor een extra accentje stikte ik een sierlint op middenvoor. 

Voor de kleur van het koordje koos ik bruin (paste bij het sierlint). En af was mijn eerste Candy-dress!

Er restte nog heel wat gele stof... Waarom geen short maken voor tweelingbroer Sam? Met de zon aan een helderblauwe hemel kon geel wel, volgens mij. Het patroon vond ik in de laatste LMV (de Cyriel-short). De omslag aan de pijpen liet ik weg omdat de averechtse kant van de joggingstof zich daar niet echt toe leende. Voor de binnenzak gebruikte ik bruine tricot. 

De zak en de achterpas werkte ik af met een bruine paspel. Zo kwam de kleur van het bruine lint van het kleedje van tweelingzus Louise terug.

Toen ik mijn creaties toonde tijdens ons naaikaffee "' t Scherp Scheireke", vond naaivriendin Karolien dat ik er nog een Marcelleke moest bijmaken. “Kei-retro”, zei ze. Dus ging ik op zoek naar een patroon. En ja, Karolien, het Marcelleke maakte de outfit van Sam compleet!

Dat mijn kapoenen er blij mee zijn, kan je zien op de foto's.  

Schattige Louise...
 Stoere Sam:


Maar het kan ook omgekeerd ;-)


Naaisgroetjes van fiere oma Bea (met dank aan Emma voor de stof en aan Karolien voor het stijladvies!)


Patroon kleedje : Candy-dress van LMV 
Patroon short : Cyriel-short van LMV (2016, editie 3 (mei-juni)
Patroon Marcelleke: Ottobre winter 6/2013 model 35 "Tommy hemd" 
Stof : uit mijn goed gevulde stoffenkast
Sierlint: Atelier P

donderdag 12 mei 2016

Knuffels aan knuffels... en een give away!

Ik weet niet hoe dat bij jou was, maar voor mij waren mijn knuffels heel belangrijk toen ik nog klein (en ook al wat groter ;-)) was. Mijn eerste knuffel was een "jaren-70-oranje" beertje. Ik ken hem enkel nog van een foto en verhalen.

Ik was er zo aan gehecht dat het in de sterren geschreven stond dat ik hem ooit zou kwijt geraken tijdens één van onze gezamenlijke tochten. Uiteindelijk scheidden onze wegen op een Duitse trein... Als ik het verhaal vertel aan mijn dochter, hoopt ze vurig dat hij een goeie adoptiemoeder vond... 

Gelukkig vond ik zelf wel vervanging voor mijn beertje. Een geboortegeschenk mocht zijn plaats innemen. Later kwam daar een grijze hond bij. Met liefde gemaakt door onze "onthaalmama": een lieve buurvrouw die voor ons zorgde na schooltijd. Deze twee honden bleven in mijn bed tot mijn vriend hen (al een tijd) verving. Niet zonder schuldgevoelens verbande ik hen uiteindelijk uit ons bed... ;-).
Ze zijn er nog steeds. Eentje een +40er ondertussen, de ander een late 30er. In hondenjaren kan dat al tellen. Het is er aan te zien: de ene met uitpuilende ingewanden, afgescheurde lichaamsdelen en verworden tot éénoog, de andere uitgemergeld en met verdwenen neus... Hun oude dag brengen ze bij Noor door, naast haar bed...




Waarschijnlijk zorgt mijn eigen troetelgeschiedenis ervoor dat ik knuffels maken van een andere hogere orde vind dan naaien van kledij... Een knuffeldier kan zoveel gaan betekenen voor het knuffelmoedertje of -vadertje. Het kan pijntjes wegnemen, steun en toeverlaat zijn, de enige die nog in de buurt mag komen... Het klinkt wat sentimenteel maar telkens als ik een knuffel maak, gaan die gedachten door mijn hoofd en werk ik nog meer met hart en ziel dan anders...
Niet toevallig was één van mijn eerste naaisels een knuffeldier.  Het boek "Feest in 't knutselbos" kon me zeer bekoren. Even later kwam "Knutselbos op wereldreis" uit en ook dat boek sloot ik in mijn hart.
Tijs en Noor mochten beiden een nieuw knuffelvriendje kiezen: Uilie en Loesje. Recent volgde Aapie en de patroondelen voor roodkapje liggen uitgeknipt klaar. Ook een olifantje is in de maak.


Mijn kinderen hebben overigens beiden een eigen manier om van hun knuffels te houden ;-).



Op het einde van het tweede kleuterklas gaven we een koppel knuffelindianen met kind kado an de juf. Collegablogster en maatje Stella* maakte de kleertjes, ik de rest. Ze wonen volgens Tijs tussen de "iet-niet-vergeet-bloemetjes".






Ik ben benieuwd naar jouw knuffeldierengeschiedenis. Herken je mijn ervaringen of was je zelf niet verknocht aan een knuffel? Maakte je zelf al knuffels voor iemand? Waar vond je je patroon? Wil je aan de slag en zoek je inspiratie?
Ik heb een exemplaar teveel van Knutselbos op reis. Dat mag de deur uit. De tijd ontbreekt me om te controleren of je op de één of andere manier (Google Friends, Instagram, Facebook, Bloglovin...) volger wordt van onze blog dus dat vraag ik dan maar niet... Hoewel het natuurlijk fijn zou zijn ;-). Wel lees ik graag jouw verhaal als reactie op de dit bericht (als je dit "anoniem" doet, zet dan je naam er bij)! Als dat niet lukt, kan je ook een mail sturen of via onze Facebookpagina je verhaal doen. Ik plaats het hier dan wel bij de reacties, onder jouw naam natuurlijk ;-). De winnaar (omwille van verzendkosten enkel uit België of je moest een creatieve manier vinden om het boek hier op te halen) wordt bepaald op het einde van de maand. Dan heb je nog even tijd om bijvoorbeeld aan de slag te gaan voor juf of meester ;-).


PS: De winnaar is bekend! Kijk snel...

Naaisgroetjes TinneV

zondag 8 mei 2016

Een jurkje om door de wei te dart'len...

De virtuele inkt uit mijn vorige post was nog niet droog of ik dacht: "Voor je anderen zegt wat ze met het NoTi-patroontje allemaal nog kunnen uitspoken, moet je het eerst zelf eens uitproberen."  Dus testte ik deze suggestie: "Je kan een jurkje maken door te verlengen: ... of vanaf de oksels verbreden voor een A-lijntje".  
Zo geschiedde...


Ik verwerkte nog wat fantasietjes in het kleedje: onder de oksel bevestigde ik een lintje dat achteraan dicht geknoopt kan worden, hetzelfde lintje komt onderaan terug.



Aan de zoom stikte ik een reepje tricotboordstof. 

Het kleedje is wat teveel op de groei gemaakt. Dochterlief heeft de aard naar haar mama en papa en schiet permanent de hoogte in. Ik doe dat nogal vaak, maken en kopen op de groei... Meestal valt dat mee, maar nu is het "braaf"gehalte wat te groot naar mijn zin. Eigenlijk is pittig kort veel leuker... Mmm, waarschijnlijk doe ik daar nog wel iets aan! (correctie: de dochter stelt haar veto! ;-))


Ik zie heel wat verbeterpunten maar vind het wel een schattig kleedje voor mijn vrolijk dartel veulentje! 
 




Stof: Michael Miller 
Patroontje: NoTi-jurkje




Naaisgroetjes van TinneV
(Reacties lees ik met plezier!)

donderdag 5 mei 2016

Superboy Bliksem!

Naaien voor je kleinkinderen : superleuk ! Kleedjes, rokjes, jasjes voor de 3 kleindochters : als je hun blije gezichtjes ziet, smelt je oma-hart. 
En dan kleinzoon Sam : hij wil alleen nog broeken aan die oma maakt (superzacht en zonder knopen). 

Sam, wat een verbeelding heeft die kleine man. Altijd weer vindt hij een ander personage om oma aan het werk (naaien) te zetten. Hij bladerde samen met mij door het boekje verkleedkleren van LMV en wat volgde? “Oma maak jij voor mij het Superboy Bliksem pak? En oma ... in het blauw hé.” Blauw is namelijk zijn lievelingskleur. 
Dus oma aan de slag. In mijn stoffenkast lag nog een overschotje blinkend blauwe stof. (De stof verwerkte ik eerder al tot schoolfeest-danstopjes voor de klas van dochter Ellen). 
Normaal moest ik het patroon van de cape van Superboy 23 cm verlengen. Bij gebrek aan stof deed ik dat niet. Achteraf bleek dat niet slecht: een kortere cape is handiger om te spelen. Om de cape nog wat meer "bling bling" touch te geven, werkte ik de cape af met gouden biaslint. Voor de bliksem applicatie (anders zou "Superboy" "Superboy Bliksem" niet zijn ) kocht ik goudkleurige flexfolie. En ja . .. de gouden kleur kwam perfect uit op de blauwe blingblingstof. Ook de attributen van Superboy Bliksem mochten natuurlijk niet ontbreken : een ceintuur en een masker (“De boeven mogen mij niet herkennen, hé oma”) kregen ook het logo van Superboy Bliksem. 


Het zwarte T-shirt en de zwarte legging maakte ik niet zelf. Die gebruikt Sam elke week om naar dansles te gaan . “Oma, nu kan ik alle stoute mensen wegbliksemen hé !” Sam, blijf jij nog maar lang mijn SUPERBOY BLIKSEM.
Jouw oma Bea


Naaisgroetjes OmaBea!

zondag 1 mei 2016

Patroontje van het "poezeke-glitter" T-shirt oftewel de NoTi-Top ;-)

Hieronder vind je meer info over "het patroontje" om dit modelletje te maken.

Katoen
Maak je het in katoen dan is het in de breedte maat 134-140 en in de lengte maat 146. Je kan meer ruimte creëren door achteraan in de hals met een splitje te werken, vb. in de vorm van een druppel.

Stretch
Maak je het in een stretchstof, dan verbreed je het model naar breedtemaat 146

Zoals het patroon nu getekend is, versmalt het wat naar de heupen toe. 
- Je kan het centreren door naar de taille te versmallen en weer te verbreden naar de heupen. 
- Je kan het verbreden naar de heupen zodat het losser valt.
- Je kan een rekje verwerken in de heupboord zodat het T-shirtje "bloest".
- Je kan een jurkje maken door te verlengen: recht verlengen voor een recht jurkje of vanaf de oksels verbreden voor een Alijntje.  

Wil je het patroon 1 à 2 maten vergroten of verkleinen, dan kan je op onze pinterestpagina terecht voor een tip van IeneMiene.

Collega naaister (Noëlla), tot wiens enkels ik zelfs nog niet bijna reik, ging mee de uitdaging aan om het "patroontje" te tekenen. Zij ging met katoen aan de slag en werkte met een beleg. 

Moest je zin hebben om het ook eens uit te proberen:

patroondeel 1
patroondeel 2
patroondeel 3
patroondeel 4
Als je de patroondelen afprint, kies je bij schaal (dit is een optie bij het printen) voor 120%.
Ik zette de afmetingen erbij want het is een beetje met de losse pols getekend. Om het professioneel te doen lijken, zette ik er een controlevenstertje bij ;-). Controleer dit vakje zeker.

Als je alles aan elkaar hebt geplakt en het eindresultaat ziet er zo uit, dan heb je goed gepuzzeld!


De werkbeschrijving (Gebaseerd op die van Noëlla, veel logischer dan mijn eigen trial and error methode):
- Knip patroondelen uit (naadwaarde niet inbegrepen).
- Stik beleg aan de halslijn (voorpand).
- Stik mouwen vast aan rugpand.
- Werk halslijn af (mouw en rug).
- Stik (voorkant) mouwen aan het voorpand.
- Maak twee lintjes of zoek een bijpassend koordje.
- Werk voorste halsbeleg af (leg goede kant beleg op goede kant voorpand, stik zijkant vast aan naad van de mouw/voorpand en verwerk daarin ook al de beide lintjes/koordje, plooi terug en duw hoekjes netjes uit, stik een tunnel waarvan de onderkant net onder het stiksel van je halsboordje en de bovenkant net boven het halsboordje komt).
- Stik zijnaden dicht tot onderarmen. 
- Zoom mouwen om en werk zoom onderaan af.
- Je kan de neklijn nog afwerken met een sierlintje.
Als je liever zonder beleg werkt, kan je het "beleg" meteen aan je halsgedeelte bijknippen, zoals ik hier deed.

Benieuwd of je er iets aan hebt! Toon zeker je eigen creaties. Ook opmerkingen zijn welkom!

Naaisgroeten van Noëlla en TinneV!

Poezeke, glitterkes, creatief zijn en een beetje mama-dochtertwinning

Zelf een patroontje construeren en begane paden verlaten... Bevorderlijk voor de productiviteit is het niet, maar oh zo fijn, uitdagend, zenuwslopend, bevredigend, leuk, spannend...  Het stofje dat klaar lag, leende zich perfect voor een experimentje. Het verwerkt heerlijk en kan tegen massale aanvallen van het tornmesje!  
Patronen tekenen, leerde ik nog niet. Ik moest het dus hebben van de trial and error methode. Een bestaand T-shirtje diende als mijn vertrekbasis. Het vergde heel wat zoek-, pas- en meetwerk om iets op papier te krijgen. Maar, hé, het lukte! 


Vooraan zitten fronsjes, gecreëerd door een lintje dat door een tunneltje loopt. Het was spannend of ik het voorpand wel voldoende breed getekend had om mooi te laten fronsen. Het mag breder maar het kan wel zo. Op het uiteindelijke patroontje is de breedte aangepast. Volgende keer meer frons dus...

De stof is redelijk dik. Eerst werkte ik met een beleg bovenaan maar dat was niet zo mooi. In plaats daarvan dubbelde ik het stofje. 


Het vergde veel van mijn beginners-naaihersenen om te bedenken hoe ik het voorpand netjes aan de mouwtjes kon vastmaken. Ik stikte, tornde en besliste toen eerst maar wat driegen voor ik nog eens de machine gebruikte... Het zijn raglanmouwen. Bloos, bloos: toen ik het T-shirtje tekende wist ik niet eens dat dát dus raglanmouwen zijn...
Dit om mijn onervarenheid te illustreren! Laat je eigen beperkingen je met andere woorden vooral niet tegen houden om creatief te zijn... Ik deed ook maar wat. Wil je jezelf miserie besparen, gebruik bij het stikken een grote steeklengte. Dat maakt het lostornen veel gemakkelijker, zo leerde ik met scha en schande...

Om het shirtje wat speelser te maken, mocht Noor een applicatie kiezen. Dat ging vlot ;-) Een poezeke...






Aangezien ik een top voor mezelf maakte met bijna hetzelfde stofje, kunnen we nu twinnen. 





Hoewel zowel de dochter als ikzelf niet zo'n girlie-girlie types zijn, houden we toch van wat milde blingbling op z'n tijd. Goed dat het het weer allemaal kan volgens de huidige modetrends ;-)

Patroon: eigen maak, je kan het hier terugvinden: NoTi-Top


Naaisgroeten TinneV