Voor wie is de jas ? Is hij voor Cloë of is hij voor Noë ?

Vorig jaar fietste ik voorbij een etalage in onze wereldstad Mol. Zag ik daar geen mooie jas ? Vlug even gestopt, gekeken, gepast en ver/gekocht! 

Ik kreeg onmiddellijk complimentjes van dochter Ellen. Waarop (subtiel) volgde : “Zo'n jas zou ik ook wel willen!”. Ik ging dus op zoek en vond op een gelijkaardige (gabardine-achtige)stof. Als patroon nam ik de “Cloë-jas” van La Maison Victor. Na het passen, merkte ik dat de mouwen te kort waren voor de lange armen van dochterlief. Gelukkig was er nog een stukje stof over. Als extra accentje naaide ik een keperlint op de aanzetnaad.

Toen kleindochter Louise haar mama in de jas zag, volgde.. Rarara???: “Oma, maak jij voor mij ook zo een jasje?” Dus ging oma op zoek naar dezelfde stof. Nu gebruikte ik het patroon van de “Noë-jas” uit LMV. Volgens de beschrijving kon het jasje zonder voering. Maar in mijn goed gevulde stoffen kast lag nog een stofje dat erom vroeg als voering gebruikt te worden. De kleuren matchen perfect. 

Een blauw paspellint zort voor een extra accent op de opgezette zakken. 

Het blauwe accent liet ik terug komen in de knopen. 

Spijtig genoeg valt het jasje heel klein. Dus maar zo vlug en zoveel mogelijk aandoen is de boodschap. 

En ja, jullie hebben het al begrepen : de jassen zijn niet voor Cloë of Noë maar voor mijn 2 schatten Ellen en Louise. 

En als toemaatje: drie generaties op een rij en dus ook de inspiratiebron!

Cloë jas: LMV herfst 2014 

Noë jas: LMV ed1 jan/februari 2016 

 

Naaisgroetjes, oma Bea 

P.S.: nog een goede raad : maak de Noë-jas niet te klein (vooral de mouwen vallen heel smal😉)